Archiwum 2021
Boże Narodzenie 2021
Dziecię nam się narodziło i Syn został nam dany …
We Mszy świętej na Boże Narodzenie modlimy się:
Boże daj nam uczestniczyć w bóstwie Twojego Syna, który przyjął naszą ludzką naturę.
Takie jest główne przesłanie Świąt Bożego Narodzenia.
Życzymy wszystkim mieszkańcom naszej parafii, zjednoczenia z Chrystusem:
– tu, na ziemi przez sakramenty święte
– tam, po śmierci w Jego chwale
Duszpasterze Pisarzowic
Odwiedziny duszpasterskie:
W związku z covidowymi ograniczeniami odwiedzimy tylko tych, którzy nas osobiście zaproszą. Prosimy wypisać imię i nazwisko oraz adres, kartkę wrzucić do skrzynki przy ołtarzu.
Odwiedziny rozpoczniemy zaraz po Nowym Roku, wcześniej zapowiemy ulice, dni i godziny odwiedzin.
Wiersze
Bóg się rodzi
Pan idzie z nieba, zróbcie Mu miejsce,
w lichej stajence, którą jest serce.
Wymoście je szczerą miłością.
I wypełnijcie wielką radością.
Urońcie rzewną szczęścia łzę,
że w Waszym sercu Bóg rodzi się.
I swoim życiem uczciwym sprawcie,
żeby postał w sercu na zawsze.
Halina Gąsiorek-Gacek
O herodach
Dawno po Herodzie wyuczone role.
Każdy chce grać króla, choć ten traci głowę.
Przebierańcy w maskach, godnie, ile łaska…
Hej kolęda, kolęda!
Czart macha ogonem, widłami łaskocze.
Pisk! Chichot! Fruwają spódnice, warkocze.
Ściska zacna dama sakwę i kolana.
Hej, kolęda, kolęda!
Kochają się bracia i liczą jak Żydzi.
Każdy umie liczyć, a lichwy się wstydzi.
Brat czy Żyd, to proste woli kochać siostrę.
Hej kolęda, kolęda!
Weseli się dusza. Raduje się serce!
I Aniołom trudno mieć złożone ręce.
Chór z anielskim włosem, jak basuje głosem…
Hej kolęda, kolęda!
Narodził się Jezus! Tylko to się liczy.
Cieszy się gospodarz, cieszą kolędnicy.
A gdy się polewa, to się lepiej śpiewa.
Hej, kolęda. kolęda!
Pyrsk! Słówko na zdrówko i buźka na zgodę.
W życiu trudniej królem zostać niż Herodem!
Sławią nas narody za szopki, herody.
Hej kolęda, kolęda!
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Witaj Jezu!
Witaj Boże Dziecię wzgardzone na świecie!
Nie było miejsca w gospodzie,
jak dziś w niejednym narodzie.
Wciąż nie ma dla Ciebie miejsca
w ludzkich duszach, w ludzkich sercach.
Stąd na świecie tyle zła.
Gęsto pada z oczu łza.
Czart panuje, dusze łowi.
Wilkiem człowiek człowiekowi!
Wielu za mamoną goni.
Łaski boże dary trwoni.
I zapomina o Bogu.
Tak i wśród rodzimych progów.
Ci co czyste serca mają
Tak Jezuskowi śpiewają:
Witaj, Boże Dziecię potrzebne na świecie!
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Radosnych Świąt!
Który raz gwiazdka na szczęśliwym niebie
mrugnie radośnie do mnie i do Ciebie?
W tej niecodzinnej, szczęśliwej chwili,
zda się niebo ziemi nisko czoło chyli.
Halina Gąsiorek-Gacek
ZAGADNIENIA SYNODALNE
Celem obecnego synodu jest pełna wiary i słuchania natchnień bożych refleksja nad naszą wspólną drogą w Kościele. Do osiągnięcia tego celu konieczna jest pewna diagnoza, wysłuchanie i refleksja nad tym co było, co jest i czego oczekujemy, co możemy zmienić, aby nasz lokalny, ale i powszechny Kościół stał się Kościołem żywym, zjednoczonym i działającym w świecie.
Do tej refleksji mogą służyć poniższe zagadnienia – należy je potraktować jako wskazówki, nie jako ankietę. Należy skupić się na tych, które wydają się najbardziej istotne dla danej grupy synodalnej. Wartościowe będą również myśli, które nie wynikają z poniższych zagadnień, ale rodzą się w sercu dla dobra Kościoła.
Każda wypowiedź jest ważna i musi wynikać z wiary, być rozeznana na modlitwie, oparta na medytacji nad Słowem Bożym. Nie może być skupiona tylko na krytyce czy pochwałach (choć nie należy unikać ani jednego, ani drugiego). Prosimy o rzetelne, poważne podejście do problemu. Ufamy, że nasz głos może dużo zmienić.
Podejmijmy modlitwę i trud zaangażowania w tę sprawę, abyśmy prawdziwie podążali razem.
ZAGADNIENIA SYNODALNE
1. Towarzysze podróży
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi (Łk 24, 13-15).
Jakie jest Twoje doświadczenie wspólnotowego odkrywania Boga, bliźniego i siebie w Kościele?
Podkreśl wartość tego, co jest dobre, godne rozwinięcia i pogłębienia, wskaż również obszar wymagający poprawy, a może dostrzegasz wyraźny brak i masz pomysł jak temu zaradzić? Jak Kościół może i powinien wyjść naprzeciw oddalonym i pogubionym?
2. Słuchanie
Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów (Ap 2, 7a).
Czy we wspólnocie wiary mam sprzyjające środki, by „usłyszeć” głos Boga? Czy słyszę głos bliźniego? Czy słyszę, co inni mówią w Kościele i o Kościele? Czy nie odrzucam z zasady poglądów innych niż swoje? Na ile sam jestem słuchany? Jakie mogą być powody „głuchoty” w Kościele i jak tej „chorobie” zaradzić?
3. Zabieranie głosu
W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście». Pozostał więc i głosił im słowo Boże (Dz 18, 10-11a).
Czy jestem przygotowany, by zabrać głos we wspólnocie Kocioła? Czy jestem gotów w sposób odważny, szczery i odpowiedzialny wypowiedzieć się na ważne dla mnie zagadnienia? Jeśli nie – na jakie przeszkody napotykam? Czego się obawiam? Dlaczego milczę? Gdzie dostrzegam winę braku szczerości i odwagi w wypowiedziach wiernych, dlaczego modne jest „szemranie”, a brak konstruktywnej rozmowy? Czy dbam o to, aby nie skupiać się tylko na krytyce i własnym „ja”, lecz na tym, co może pozytywnie wpłynąć na moją wspólnotę?
4. Celebrowanie
Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach (Dz 2, 42).
Jakie jest moje doświadczenie wspólnotowych celebracji – zwłaszcza przeżywanej Eucharystii i nabożeństw? Co dla mnie jest najistotniejsze? Co mogę podkreślić jako wyjątkowe i ważne? Jakie mankamenty dostrzegam? Co przeszkadza w pełnym wejściu w doświadczenie wiary? Czy liturgia, celebrans i jej oprawa przybliżają mnie do Sacrum? Jak wspólnotowe doświadczenie wiary umacnia mnie w codzienności, wskazuje kierunek działania, motywuje do świętości i inspiruje do zaangażowania w budowanie cywilizacji opartej na Ewangelii? Czy widzę obszar osobistego zaangażowania w celebrację? Jakie przeszkody/braki dostrzegam w życiu liturgicznym Kościoła?
5. Współodpowiedzialni
Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich (1Kor 12, 4-6).
W Kościele każdy ma swoje miejsce i zadanie – różnorodność talentów, umiejętności i pasji winno służyć bliźnim w drodze wiary i poprawie jakości życia w codzienności. Jak moje doświadczenie życie weryfikuje tę prawdę? Jakie przeszkody i zaniedbania dostrzegam? Jak Kościół może współpracować z zaangażowanymi w dobro wspólne – społecznikami, politykami, naukowcami, pedagogami, zatroskanymi o ochronę praw człowieka czy ekologię? Czy we współczesnym świecie dostrzegam szansę na budowanie elit opartych o wartości chrześcijańskie?
6. Dialog w Kościele i społeczeństwie
Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny. Nadeszła [tam] kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» (Łk 4, 6b-7).
Gdybyś miał dzisiaj wyobrazić sobie Kościół jako budowlę – byłby bardziej niedostępną twierdzą, czy domem z pięknym ogrodem, do którego każdy ma wstęp, zaproszenie do rozmowy i poszukiwania prawdy? Jakie jest twoje doświadczenie dialogu w Kościele? Jakie cechy dobrego dialogu możesz wymienić, które winny być obecne w praktyce życia Kościoła – m.in. w parafii, w relacji z poszukującymi i niewierzącymi, z instytucjami świeckimi?
7. Ekumenizm
Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno (J 17, 11b).
W naszej diecezji żyją obok siebie katolicy i ewangelicy, a w czasach emigracji zarobkowej, także liczna grupa wyznawców prawosławia. Jakie działania na rzecz jedności chrześcijan mogę wymienić? Jakie inicjatywy są płaszczyzną spotkania wszystkich ochrzczonych? Jak zachować troskę o tożsamość religijną przy poszukiwaniu dróg jedności? Na jakie przeszkody natrafia ruch ekumeniczny? Jakie możliwości pogłębienia i ożywienia inicjatyw ekumenicznych dostrzegam?
8. Władza i uczestnictwo
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie i rzekł do nich: «Idźcie i wy do mojej winnicy» (Mt 20, 3-4).
Zarządzenie w Kościele, jak mogę je scharakteryzować? Jaki wpływ na określanie celów duszpasterskich i gospodarczych w parafii mają wierni świeccy – szczególnie Parafialna Rada Duszpasterska i Rada Ekonomiczna? Na ile ich rekomendacje są respektowane? Czy widzę realną szansę na synodalny (realizowany wspólnie), uporządkowany system zarządzania, weryfikowania rekomendacji, podejmowania decyzji, odpowiedzialności i oceny jakości działań? Jakie zalety, a jakie trudności widzę w większym zaangażowaniu świeckich w szeroko rozumiane życie Kościoła – od parafii począwszy? Jak wierni świeccy mogli by przedstawiać swoje stanowisko w sprawach dotyczących parafii, dekanatu, diecezji?
9. Rozeznawanie i podejmowanie decyzji
Umiłowani, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie (1J 4, 1).
Jakimi zasadami kieruję się dokonując ważnych wyborów życiowych? Jak rozwiązuję problemy? W oparciu o jaki system wartości dążę do obranych celów?
10. Formowanie się w synodalności
Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne (Dz 4, 32).
Jakie nadzieje wiążę z drogą synodalną dla Kościoła? Jak mogę się w nią zaangażować, by przyniosła jak najlepsze owoce i jakich środków oczekuję od Kościoła w tym względzie? Jakie działania należy podjąć w formowaniu wiernych dla twórczego podążania razem?
PROPOZYCJA DLA GRUP SYNODALNYCH
DZIECI I MŁODZIEŻY MŁODSZEJ
Materiały synodalne proponują następujące formy zaangażowania, zwłaszcza dzieci i młodzieży:
Podejście narracyjne
Opowiadanie lub pisanie własnej historii wiary i podróży z Kościołem. Można zaprosić uczestniczących w spotkaniu do opowiedzenia swojej historii, swojego poglądu na wiarę i Kościół (z dostosowaniem do grup wiekowych). Można zaprosić małą grupę osób do napisania wspólnego tekstu; następnie poprosić inne grupy, które mogłyby zareagować na ten tekst i skomentować go z własnego punktu widzenia. Otworzyć się na słuchanie historii życia innych i podzielić się z grupami.
Warto poprosić o powiedzenie tego, czym jest Kościół, dlaczego jest potrzebny w drodze wiary i czego potrzeba, aby „iść razem z Jezusem”. Zapytać o określenie kluczowych słów dla swego doświadczenia wspólnej drogi w Kościele. Istotne, by zapytani wyjaśnili, dlaczego przywołali to czy inne słowo. Uczestnicy mogą następnie wybrać, które słowa są najbardziej znaczące i najbardziej odpowiednie do przekazania przesłania grupy.
Wykorzystanie obrazów i twórczości artystycznej
Komunikacja za pomocą obrazów pozwoli znaleźć obrazy, które najlepiej oddają to, co oznacza dla nich wspólna droga w Kościele. Uczestnicy mogą podzielić się tym, dlaczego wybrali ten konkretny obraz. Na podstawie tych wymian można napisać wspólny tekst.
Indywidualna lub wspólna twórczość artystyczna. Uczestnicy są proszeni o narysowanie obrazu Kościoła, w którym idą razem, i są proszeni o skomentowanie swojego rysunku. Ludzie mogą również wspólnie tworzyć twórczość artystyczną jako sposób wizualnego przedstawienia Kościoła lub swojego miejsca w nim. Można poprosić następnie uczestników o podzielenie się tym, co stworzyli; ich komentarze mogą być następnie przekazywane, a także ich prace twórcze.
Wydział katechetyczny przygotuje konspekty do wykorzystania w ramach katechezy i spotkań formacyjnych.
Wiersze na Grudzień
W Adwencie
Adwent, to czas oczekiwania
na narodzenie Jezuska Pana.
Więc zrób porządki w uczuć kobiercach
zaproś Go do Twego serca.
I zaproś Go do duszy Twojej,
by nie żałował stopki swojej.
I właśnie w niej stopkę postawił,
by się narodził i Ciebie zbawił.
Oddaj Mu pokłon, jak królowie
i niebożątka, gdy leżał w żłobie.
Rozgrzej miłością Twoje serce,
tak by nie odczuł chłodu więcej.
I by już więcej nigdy nie płakał,
że Twoja dola mizerna taka.
Halina Gąsiorek-Gacek
Odpust św. Marcina w Pisarzowicach, 11 listopada 2021r.
Msza święta w uroczystość odpustową była sprawowana:
Za Ojczyznę – Święto Niepodległości
Za Parafian – Odpust Parafialny
Za Fundatorów i Dobrodziejów Parafii – Odnowienie i Restauracja Obrazu Santa Conversatzione
Za zmarłego Ks. Prałata Eugeniusza Górę – Kapłana związanego z Pisarzowicami
Mszy świętej przewodniczył Ks. Mariusz Zemanek, obchodzący rocznicę święceń.
Kazanie wygłosił ks. prof. Szymon Tracz zachęcając do modlitwy, świętej rozmowy z Maryją i Świętymi z naszego obrazu. Przedstawił zakres prac renowacyjnych i restauratorskich wykonanych w pracowni p. prof. Jarosława Adamowicza. Prace zostały sfinansowane z funduszu Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu oraz parafialnej dopłaty.
Po Mszy świętej przy pięknej pogodzie uczestniczyliśmy w procesji eucharystycznej, na schodach kościoła odśpiewaliśmy hymn „Jeszcze Polska nie zginęła”.
Ks. Janusz Gacek proboszcz
Foto: Tomasz Tobiasz
Wiersze na Listopad
Cmentarz
Dokąd zmierzają dziś gości tłumy,
w modłach za dusze zmarłych się łączą
wśród kwiatów, blasku świec i zadumy?
W miejsce, gdzie ziemskie drogi się kończą.
Zagon pamięci, gdzie wspomnienie boli.
Łzą nutka żalu miesza się ze smutkiem
nad usypanym kopczykiem doli.
Jakie to życie ziemskie malutkie!
Tutaj umarli, już w nowej roli,
żyją dla Ciebie Boże i Panie
i trwają z Twojej łaski i woli
w oczekiwaniu na zmartwychwstanie.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Dopóki nie jest za późno!
Odchodzą od nas bliżsi i dalsi,
codziennie z każdą chwilą, powoli…
A czasem nagle, niespodziewanie…
Co tak rozdziera wnętrze i boli?
Pustka. Odeszli od nas na zawsze.
Tyle powiedzieć się im chciało,
dać, ofiarować, Czego zabrakło,
a co im od nas się należało.?
Być może słyszą spóźnione słowa,
które tak chcieli usłyszeć, wiedzieć?
Widzą łzy, rozpacz i wybaczają,
ale nie mogą tego powiedzieć.
Pomyśl o sobie i o najbliższych,
nim jakaś pustka wypełni próżność.
Daj to, co możesz swym ukochanym
i powiedz, dopóki nie jest za późno!
Halina Gąsiorek-Gacek
***
W Dzień Zaduszny
W tym dniu serce w barwach czarnych.
Wspominamy bliskich zmarłych.
Na cmentarzu czy w kurhanie
czekają na zmartwychwstanie.
Świadomość nie bez przyczyny,
kiedyś do nich dołączymy.
Płoną znicze, cisza trwa,
Spada gęsto smutku łza.
Z żalu nad bliską osobą,
czy z bezsilności nad sobą?
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Hala Krupowa
Górska wędrówka szlakami Jana Pawła II na Halę Krupową
i Kaplicę Matki Bożej opiekunki turystów
pod szczytem Okrąglicy
25 września 2021 roku wyruszyliśmy grupą 51 osób górskimi śladami Ojca Świętego Jana Pawła II. Wyprawa ta była wyjątkowa. Poświęcona pamięci naszego nieocenionego przewodnika górskiego Bogdana Pudełko, który przedwcześnie odszedł do domu Pana.
Dzięki inicjatywie Sołtysa Pisarzowic Andrzeja Nycza , ks. Proboszcza Janusza Gacka oraz naszego wspaniałego artysty Leszka Honkisza, mogliśmy pod szczytem Okrąglicy, w kaplicy Matki Bożej opiekunki turystów przeżyć niezapomniane chwile. Po trudach wędrówki w kaplicy,
ks. Proboszcz odprawił mszę świętą w intencji naszego przyjaciela Bogdana. Po mszy świętej została poświęcona pamiątkowa tablica ufundowana i własnoręcznie wykonana przez pana Leszka Honkisza, która została umieszczona wewnątrz kaplicy.
Nie zabrakło Barki, konkursu dla dzieci związanego z pontyfikatem Ojca Świętego Jana Pawła II oraz wspólnego ogniska i pieczonej kiełbasy.
Dziękujemy wszystkim za wspólne wędrowanie.
„Odszedł od nas Bogdan
Odszedł w niebios bramy,
My chodząc po górach,
O nim pamiętamy.”
Barbara i Grzegorz Cieślakowie
Foto: Andrzej Nycz, Maciej Derbin
Bierzmowanie
PRAGNIEMY, ABY DUCH ŚWIĘTY, KTÓREGO OTRZYMAMY, UMOCNIŁ NAS DO MĘŻNEGO WYZNAWANIA WIARY I DO POSTĘPOWANIA WEDŁUG JEJ ZASAD.
W sobotę 18 września o godzinie 9:00 nasza wspólnota parafialna przeżywała ważne wydarzenie. ks. Bp Piotr Greger udzielił 68 kandydatom, sakramentu bierzmowania. Podczas liturgii biskup wzywał Boga, aby nepełnił młodych i udzielił im “ducha mądrości i rozumu, ducha rady i męstwa, ducha umiejętności i pobożności, napełnij ich duchem Twojej bojaźni”. Wraz z rodzinami kandydatów, zebranymi gośćmi oraz kapłanami biskup modlił się oto, aby każdy z nich, którzy przystąpili do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej był świadkiem wiary w swoim życiu.
Wiersze na Bierzmowanie
Modlitwa do Ducha Świętego
Duchu Przenajświętszy wiary i miłości,
który nieustannie w sercach wiernych gościsz.
Uczyniłeś bożym, jako dziecko małe,
by rodzicom na pociechę róść, Bogu na chwałę…
Wiesz na świecie coraz trudniej żyć i niebezpiecznie,
bez Twych darów niemożliwe przeżyć i żyć wiecznie…
Panie, który nie odmawiasz, gdy Cię prosi serce,
darowałeś mi tak wiele… Dziś proszę o więcej.
Daj mi, tarczę wiary, siłę, takie męstwo,
co i z Twojej próby daje wyjść zwycięsko…
Daj, promyk światłości Duchu prawdy świętej,
by z ufnością wielbić to, co niepojęte…
Zgodnie z Bożą wolą daj mądrością władać,
co świata nad wieczne dobra nie przedkłada…
Daj mi, dar rozumu i umiejętności,
by się móc przekonać o swojej nicości…
Dar bojaźni bożej, rady, pobożności,
by zdołać unikać zła dla Twej miłości…
A jeżeli zbłądzę, wiesz że zbłądzić mogę,
dodaj dar pokuty, wskaż właściwą drogę.
Jeśli każesz cierpieć, daj siłę wytrwania
i naucz mnie Panie cierpieć bez szemrania.
Halina Gąsiorek – Gacek
***
IV Gminne Dożynki w Pisarzowicach.
„Ziemia polony już wydała, Bóg nam dał błogosławieństwo…”
Rolnicy, sadownicy, pszczelarze, naszej wilamowickiej gminy zebrali się w niedzielę,
5 września na dożynkach w Pisarzowicach. Uroczyste, barwne korowody, Msza święta dziękczynna w naszej świątyni, a później… przy pięknej pogodzie wspólna biesiada na stadionie LKS Pionier.
Wszystkim uczestnikom, gościom Bóg zapłać, zapraszamy do Pisarzowic.
Ks. Janusz Gacek proboszcz.
Foto: Tomasz Tobiasz
Pielgrzymka LSO i Diakoni Muzycznej
W sobotę o 6:30 ministranci, lektorzy i diakonia muzyczna, wyruszyli w stronę Krakowa. Pierwszym miejscem, który odwiedzili było Sanktuarium św. Jan Pawła II. Po Mszy świętej w jednej z kaplic sanktuarium, był czas zwiedzania tego pięknie wykończonego miejsca kultu świętego papieża. Po rodzinnych zwycięstwach w grze terenowej i rozdaniu nagród, cała pielgrzymka wyruszyła w kierunku Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W tym miejscu, był czas na modlitwę oraz wspólny posiłek. Nieodłącznym punktem na mapie Krakowa jest Katedra Wawelska, którą zwiedziliśmy pod przewodnictwem kleryka naszego seminarium. Kończąc grupa odwiedziła smoka wawelskiego i sukiennice po czym wyruszyła w rodzinne strony. Dziękujemy dzieciom, młodzieży i rodzicom, którzy stworzyli małą wspólnotę w drodze.
Pielgrzymka
„Eucharystia źródłem pojednania” to hasło 30.Pieszej Pielgrzymki Diecezji Bielsko-Żywieckiej na Jasną Górę. Z różnych miejsc diecezji, głównie z Hałcnowa, ok 800 osób podąża do tego Świętego Miejsca. Połączą się przed wzgórzem Jasnogórskim, 11 sierpnia i wspólnie oddadzą pokłon Matce Bożej. Z naszej parafii w grupie św. Józefa Bilczewskiego i innych, bierze udział ok. 20 osób. Szczęść Boże w tej niezwykłej wędrówce.
Ks. Janusz Gacek
Foto: Urszula Rogulska, Anna Tora, Cecylia Puzoń
Wniebowzięta
***
Jak Pan Bóg kocha?
Pan Bóg nas kocha wyjątkowo.
Zawsze i wszędzie bezwarunkowo.
Pan Bóg nas kocha tak, jak nikt.
Dba o człowieka, daje mu wikt.
Pan Bóg nas kocha niesamowicie.
Oddał na krzyżu za nas życie.
Pan Bóg łaskami nas ubogaca.
A gdy błądzimy grzechy wybacza.
Gdy upadamy lub grom się zbliża,
pomocne ramię podaje z krzyża.
Daruje cnoty oraz talenty,
by każdy z nas mógł zostać świętym.
W zamian nie żąda niczego od człowieka.
Tylko na miłość cierpliwie czeka.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Nasza ostoja
Matka Najświętsza Niebieska Pani,
przez całe życie czuwa nad nami.
Czuwa nad nami w każdy dzień,
a w nocy nad spokojnym snem.
Czuwa nad nami w każdej chwili,
gdy serce krwawi albo kwili.
Gdy się cieszymy raduje, wzrusza.
A gdy płaczemy, łzy nam osusza.
Wspomaga nas swymi cudami.
A gdy cierpimy, cierpi z nami.
Najświętsza Panna, Mateczka nasza
u Syna dla nas łaski uprasza.
Gdy chorujemy, to nas uzdrawia.
Jest nam ostoją w trudnych sprawach.
Gdy życie trudne jest jak tren,
jest naszą tarczą w walce ze złem.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Znieczulica
Bliźni kochać ma bliźniego,
a on nie szanuje jego.
Gdy go spotka lekceważy
z kpiny uśmiechem na twarzy.
I plotkuje, go obmawia.
Suchej nitki nie zostawia.
Z jego upadków się cieszy
lub obojętnością grzeszy.
Podnieść mu się nie pomaga,
gdy bliźni się z biedą zmaga.
Smutna to prawda i sroga,
że traktuje go jak wroga.
I zazdrości mu wszystkiego…
A Ty jak kochasz bliźniego?
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Idzie Mateńka
Idzie Mateńka i zioła zbiera
na łąkach i przy drodze…
Idzie i szuka, czego jej trzeba,
lecz nigdzie znaleźć nie może…
Dokoła chwasty, rzepy, pokrzywy…
Tu czarny lulek, tam szalej…
Tudzież wywłócznik, krwiściąg i pałka…
Nie widzi, idzie dalej.
Ranią ją w stopy ciernie i głazy,
krzaki cierniste przydrożne,
ale cierpliwie idzie i szuka…
Trafiła na gołoborze…
Wszędzie goryczka, mniszek i piołun,
rumianek pospolity,
dobry na wszelkie stany zapalne
oraz na różne wykwity…
Idzie Mateńka i szuka nadal
tyle lubczyku jej trzeba!
By każde ziarnko z miarki bożej
trafiło do spichrzów nieba…
Któraż to matka na polskich drogach
tak czuła, cierpliwa i dzielna,
co kocha wszystkie swoje dzieci?
To Matka Boska Zielna…
Halina Gąsiorek – Gacek
Odpust
W niedzielę, 18 lipca, gromadziliśmy się w naszym kościele na uroczystości odpustowej Matki Bożej Szkaplerznej. Sumie odpustowej o godz. 11.30 przewodniczył Ks. Grzegorz Then, proboszcz ze Starej Wsi – w tym roku obchodzi 40 rocznicę święceń kapłańskich. Kazanie na sumie wygłosił ks. Józef Walusiak, proboszcz z Janowic. Kaznodzieja mówiąc o M.B. Szkaplerznej podkreślił, szkaplerz to tarcza ochronna przed złem, a różaniec to narzędzie walki. Trzeba szkaplerz nosić na szyi a w ręce mieć różaniec. Po Mszy św. odbyła się procesja Eucharystyczna i dziękczynne Te Deum Laudamus. Dziękujemy asystom, Chórowi, Orkiestrze za udział w tej pięknej uroczystości parafialnej. Niech Matka Boża Szkaplerzna opiekuję się naszą parafią !
Ks. Proboszcz
P.s. Relacja fotograficzna p. Cecylia Puzoń, dziękujemy.
Wiersze – Lipiec
Pamiętaj!
Jedziesz na urlop czy na wakacje,
żeby odpocząć. Masz słuszną rację
Więc odpoczywaj i się baw.
Postawą Pana Boga sław.
Nie zapominaj o Mszy Świętej.
I o modlitwie, a będzie piękniej.
Bo z Panem Bogiem za wszystkich czasów
odpoczniesz lepiej. I to w dwójnasób.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Na wakacjach
Podziwiaj świat i chwal jak możesz.
Niedoścignione to dzieła Boże.
Pan Bóg je stworzył dla człowieka.
Czyli dla Ciebie. Miłość to wielka.
Więc dziękuj za nie swojemu Panu.
Korzystaj z nich oraz szanuj!
Największym dziełem, każdy powie.
I dla każdego winien być człowiek.
Za, kochaj Pana Boga w niebie
oraz bliźniego, co koło Ciebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Na urlopie
Czy człowiek stary jest czy młody
przeżywa różne chwile, przygody.
Bywa nagrzeszy, cierpieć musi.
A czart do złego w dwójnasób kusi.
To słonko spiecze ciałko na raka.
Chłopak dziewczynie skradnie buziaka.
To ktoś swą miłość wielką spotka.
I się pobiorą. Też nie plotka.
To na nudystów dzikiej plaży,
do naga ciałko swoje obnaży.
Ktoś inny żonę lub męża zdradzi.
To z alkoholem nieco przesadzi.
Jak kłoda drzewa leży pod niebem
ułatwiając pieskowi załatwić potrzebę.
Tak się zatraci wśród ziemskich progów,
że zapomina o Panu Bogu.
Wszystko dla ludzi. To muszę przyznać.
Byleby z umiarem korzystać.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Módl się!
Jeżeli nie masz sił i środków,
by nimi dzielić się z bliźnimi,
służ dobrą radą i módl się za nich.
Dobra modlitwa cuda czyni.
Módl się o dobre zdrowie i siły
oraz o wszystko co im potrzeba.
I w ten to sposób swemu bliskiemu
albo bliźniemu przychylisz nieba.
Módl się za bliskich i za znajomych.
I za przyjaciół oraz za wrogów.
Modlitwa prawie nic nie kosztuje,
a miła, droga jest Panu Bogu.
Odmawiaj pacierze, różańce,
litanie śpiewaj pieśni liczne.
Albo się módl swymi słowami.
Takie modlitwy Bogu najbliższe.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Na Mszy Świętej
Jeżeli jesteś na Mszy Świętej,
kontempluj wszystko, co niepojęte.
I choć niełatwa jest to mowa,
słuchaj z uwagą Bożego Słowa.
Bierz czynny udział. Módl się i śpiewaj.
I myśl o Bogu. Nie nudź, nie ziewaj…
I patrz na Ołtarz i inne Świątki.
Nie na kreacje, ani pierścionki…
I przyjmij z wiarą Chrystusa Ciało,
żeby Cię strzegło i uświęcało.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Panie Boże Wszechmogący
Spraw Panie Boże, żeby to lato
miało oprawę przebogatą.
Żeby nie było nigdy już
wichrów, powodzi, trzęsień, ni burz…
Żeby nie było żadnych pandemii.
Ani żniw śmierci. Żadnych cieni.
By ludzkie członki odpoczywały.
Zboża spokojnie dojrzewały.
Żeby się Szatan nie panoszył.
A bieda nie zerkała w oczy.
Żeby się ludzie życiem cieszyli.
I tylko Ciebie Boga chwalili.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Boże Ojcze Panie!
Przez całe życie z wielką radością
cieszę się Panie Twoją miłością.
Wielbię Cię Panie za wszystkie dary,
które nie mają ceny, ni miary.
Podziwiam Cię za dzieła Boże,
którym dorównać człowiek nie może.
Chwalę Cię Ojcze przez życie całe
i wszystko robię na Twoją chwałę.
Halina Gąsiorek-Gacek
ODNOWIENIE AKTU POŚWIĘCENIA NARODU POLSKIEGO NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
Panie nasz Jezu Chryste,
Dziś, tak jak przed stu laty, zbieramy się w świątyni poświęconej czci Najświętszego Serca Twego w Krakowie. W osobach swoich pasterzy, osób życia konsekrowanego i wiernych – staje przed Tobą naród i Kościół w Polsce, aby uroczyście ponowić akt oddania się Twojemu Najświętszemu Sercu.
Podobnie jak nasi przodkowie u progu niepodległości, tak i my polecamy Ci dzisiaj Kościół i Ojczyznę, dziękując za dar wolności. Oddając się Twojemu Najświętszemu Sercu, prosimy: Przyjdź królestwo Twoje! A w ślad za św. Janem Pawłem II wołamy: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”.
W obliczu Twego miłosierdzia, wyznajemy ze skruchą nasze grzechy indywidualne i społeczne. Przepraszamy za brak szacunku dla życia, także tego najsłabszego, ukrytego pod sercem matki. Przepraszamy za grzechy wykorzystania seksualnego małoletnich, popełnione zwłaszcza przez niektórych duchownych i związane z tym grzechy zaniedbania ich przełożonych. Przepraszamy za nałogi i uzależnienia, za prywatę, partyjnictwo, agresję i niezdolność do dialogu. Przepraszamy za brak czci dla tego co święte, w tym próby instrumentalnego traktowania religii.
Świadomi naszych wad i słabości – stojąc wobec nowych i trudnych wyzwań dla Kościoła i Ojczyzny – z ufnością wołamy: Otwórz nasze oczy, ulecz chore serca, obmyj to, co brudne, daj łaskę nawrócenia i pokuty! Uwolnij nas od wzajemnej nienawiści i pogardy, od ducha niezgody i raniących podziałów. Daj nam światłe oczy serca, abyśmy przestali dostrzegać w sobie wzajemnie przeciwników a zobaczyli współdomowników – w Twoim Domu, a także w tym domu, który ma na imię Polska. Daj nam łaskę szczerej miłości do Ciebie, do Kościoła, Ojczyzny i do siebie nawzajem. Zaszczep w nas ducha powszechnego braterstwa.
Jezu, uczyń nasze serca na wzór Serca Twego, abyśmy umieli tracić życie w służbie najbardziej potrzebującym, najsłabszym i bezbronnym. W trudnym czasie pandemii poprowadź nas ku chorym i starszym oraz tym, którzy opłakują swoich zmarłych. Otwórz nasze serca na tych, którzy zostali boleśnie zranieni we wspólnocie Kościoła, aby dzięki Twojej łasce ich rany się zagoiły i aby ponownie zaznali pokoju.
Spraw, aby polskie rodziny w Twoim miłującym sercu znajdowały źródło jedności i odnowy. Aby były ogniskami miłości i pokoju, wolnymi od zdrady, agresji i przemocy, otwartymi na przyjęcie nowego życia oraz zdolnymi do przekazu wiary nowym pokoleniom. Otwórz serca młodych, by ich entuzjazm, siła wiary i świadectwo nadziei odnawiało wspólnotę Kościoła.
Naucz nas kontemplować to, co sam stworzyłeś. Naucz nas dbać o piękną i niezniszczoną ziemię, abyśmy – w darze od Ciebie – mogli przekazać ją tym, którzy przyjdą po nas.
Powierzamy Ci całe nasze życie osobiste, rodzinne i społeczne, które pragniemy oprzeć na trwałych zasadach Ewangelii. Podobnie jak przed stu laty, w pokorze poświęcamy się Twojemu Najświętszemu Sercu, oddając naszą Ojczyznę w Twoje władanie.
Z ufnością wołamy: Chwała niech będzie Najświętszemu Sercu Twemu, którym tak bardzo nas umiłowałeś i przez które prowadzi droga do naszego zbawienia.
Amen.
Wiersze na Czerwiec
Woda życia
Zanim Pan Jezus na krzyżu oddał Ducha,
uczynił cud. Jaki? Posłuchaj.
Z powodu Jezusa boku przebicia,
z serca wypłynęła Krew i woda życia.
Ta woda dusze z grzechów obmywa.
Jest zdrojem łask i z krzyża spływa.
Ponadto, wiele cudów sprawia.
Wspomaga chorych i uzdrawia.
Eliksir życia doczesnego,
co jest zadatkiem życia wiecznego.
Kto się napije ze źródła tego,
nie będzie pragnął nigdy niczego.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Chleb życia
Bieluchny krążek. Ciało Chrystusa,
które raduje i do łez wzzrusza.
Karmi nas w drodze do raju, nieba.
Przyjmować Go z wiarą potrzeba.
Bo to chleb życia, życia wiecznego.
Jego zadatek dla każdego.
To źródło łask bożych cudów.
Przywraca zdrowie i siły ludu.
Więc przyjmuj Go z pokorą, z wiarą,
bo gładzi grzechy, jest wiary miarą.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
***
Głos serca
Serce człowieka świątynią Bożego Ducha.
Więc Jego głosu nasłuchuj, słuchaj.
On Ci pomoże uczciwie żyć.
Dobrym człowiekiem prawdziwie być.
On Ci pomoże wierzyć w Boga.
Stanąć na raju i nieba progach.
On Ci pomoże, gdy życie trwa,
unikać grzechów, wszelkiego zła.
Na świat i ludzi sercem patrz!
Swe ślady sercem na ziemi znacz.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Serce Jezusa Chrystusa
Serce Jezusa, Świątynio Boga,
przez Ciebie wiedzie do nieba droga.
Serce Jezusa źródło świętości
i bezwarunkowej miłości.
Serce Jezusa, źródło zbawienia
i dusz od piekieł ocalenia.
Serce Jezusa, źródło żywej wody,
co poisz dusze pragnące ochłody.
Serce Jezusa, co Ciałem nas karmi,
byśmy do nieba w drodze nie ustali.
Serce Jezusa, Krwi co z boku spływa.
Serca i dusze z grzechów obmywa.
Serce Jezusa skarbnico cnót,
co wiedziesz dusze do nieba wrót.
Serce Jezusa darzące łaskami,
błogosław nam, zmiłuj się nad nami.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Serca talizman
Kiedy medalik poświęcony,
jest elementem przed złem obrony.
I jest ozdobą ciała i duszy.
Ma moc by skały serca kruszyć.
Ma moc by topić serca lody.
Zwaśnionych doprowadzić do zgody.
Noś go z pokorą oraz z wiarą.
I niech Ci będzie wiary miarą.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Naucz mnie Jezu!
Naucz mnie Panie kochać, jak Ty.
Naucz mnie Panie śmiać się przez łzy.
Naucz mnie wierzyć w ludzi, jak w Ciebie.
Naucz pomagać im w potrzebie.
Naucz im ufać Panie, jak Tobie.
Cokolwiek myślę, cokolwiek robię.
Naucz mnie Panie, jak Ty przebaczać.
Nie lękać się i nie rozpaczać.
Naucz mnie Panie i zapominać,
jak Ty o grzechach, krzywdach i winach.
Naucz mnie cierpieć bez skargi zdania,
bez nuty złości i bez szemrania.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
***
Boże Ciało
W tym dniu na świecie od tylu lat,
idą procesje przez ten świat.
Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie czczą.
Oddają cześć i chwałę i hołd.
Pan Jezus pod postacią Chleba,
sprawdza co komu do szczęścia potrzeba.
I jak się Jego dzieciom powodzi,
na łez padole i co im szkodzi.
I zsyła łaski i cuda czyni
i błogosławi, choć człowiek zawinił.
Daje nam siebie, Biały Opłatek,
jako wiecznego szczęścia zadatek.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Boże Ciało
Sław języku tajemnicę Ciała i Najdroższej Krwi którą jako łask krynicę wylał w czasie ziemskich dni Ten co matkę miał dziewicę Król narodów godzien czci…..
W czwartek po niedzieli Trójcy Przenajświętszej Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, nazywaną tradycyjnie Bożym Ciałem. Godne uwagi jest to, że najstarsza nazwa tej uroczystości brzmiała „Festum Eucharistiae” – „Święto Eucharystii”. Boże Ciało stwarza wspaniałą okazję do rozważania tajemnicy Eucharystii, jest okazją do zamanifestowania naszej wiary wobec Najświętszego Sakramentu.
W roku, który nadal naznaczony jest pandemią i wszystkimi ograniczeniami z nią związanymi, dzięki łasce Bożej i wierze, która pomimo trudności nadal w nas trwa, mogliśmy wyruszyć na drogi i ulice naszej parafii. W atmosferze modlitwy i radości wypływającej z wiary, rodziny, grupy parafialne, dzieci, młodzież oraz osoby dorosłe wspólnie dały świadectwo wiary w prawdziwą obecność Chrystusa pod postacią Chleba i Wina.
Dziękujemy służbom porządkowym, wykonawcom ołtarzy, orkiestrze, delegacjom, pocztom sztandarowym, dzieciom sypiącym kwiaty, grupom parafialnych oraz wszystkim wiernym.
I Komunia Święta
16 maja w naszej parafii odbyła się Uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. Eucharystię przyjęło 71 dzieci III klas. Dziękujemy Rodzicom, ks. Piotrowi , Nauczycielom za przygotowanie dzieci do sakramentu Pokuty i Eucharystii.
Boży Grób w czasie pandemii 2021r.
Wiersze na Wielkanoc
***
Przenajświętsza Krwi
Krwi Chrystusa przy konaniu
tryskająca przy biczowaniu.
Krwi Chrystusa, Boga, Pana
na krzyżu męki wylana.
Krwi Chrystusa zbawiająca
i z Jego boku płynąca.
Od śmierci wiecznej wybaw każdego
oraz od ognia piekielnego.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Owoce Zmartwychwstania
Najgodniejszy czci i chwały
Jezus Chrystus zmartwychwstały.
Zbawił nas i dał nadzieję
na zmartwychwstanie i lepsze dzieje.
Dał nam na szczęście wieczne nadzieję,
której i Szatan nie rozwieje.
I wyrwał ze szponów Szatana,
wszystkiego złego władcy i pana.
Zwyciężył śmieć, rzecz oczywista.
Umarł na krzyżu i zmartwychwstał.
Od śmierci wiecznej wybawił nas.
Zmartwychwstaniemy , gdy przyjdzie czas.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Świąteczna radość!
Dziś dusza śpiewa, a serce jak dzwon
bije radośnie na jeden ton.
A skąd ta radość niesłychana?
Ze Zmartwychwstania Jezusa Pana!
Pokonał Śmierć, piekło, Szatana
i wyszedł z grobu dnia trzeciego z rana.
Kwili radośnie i śpiewa ptak.
Gwiżdże i szumi do wtóru wiatr.
Za cud Jezusa Zmartwychwstania,
cały świat nisko się Panu kłania.
Dziękuje za zbawienie, Jezu Chryste Panie.
I za nadzieję na zmartwychwstanie!
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Alleluja!
Alleluja! Serce kwili.
Pan zmartwychwstał, moi mili.
Alleluja! Dusza śpiewa.
Miłość z wdzięczności dojrzewa.
Alleluja! Drzewa szumią.
Najweselej, tak jak umią.
Alleluja! Śpiewa ptak.
A do wtóru gwiżdże wiatr.
Alleluja! Śpiewa lud.
Wdzięczny za zbawienia cud.
Alleluja! Biją dzwony.
Kłaniają się świata trony.
Alleluja! Jezu Chryste,
spójrz na serca wdzięczne, czyste.
Alleluja! Intonują.
Za zmartwychwstanie dziekują.
Alleluja! Świat się cieszy.
Czas najwyższy przestać grzeszyć!
Alleluja! Na nasz świat
czas wprowadzić boży ład.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
W DRUŻYNIE ŚWIĘTEGO
Najogólniej można powiedzieć, że ministrant to sługa Chrystusa. Już samo to jest ogromnym wyróżnieniem i zaszczytem. Słowo ministrant pochodzi od łacińskiego – „ministrare”, co oznacza „służyć”. Posługa ministranta związana jest nierozłącznie z miejscem jej sprawowania, a więc z kościołem.
Tak wspomina lata swojej służby jako ministrant św. Jan Paweł II: „W wieku dziesięciu, dwunastu lat byłem ministrantem, ale muszę wyznać, że niezbyt gorliwym. Moja matka już nie żyła… Mój ojciec, spostrzegłszy moje niezdyscyplinowanie, powiedział pewnego dnia: `Nie jesteś dobrym ministrantem. Nie modlisz się dość do Ducha Świętego. Powinieneś się modlić do Niego`. I pokazał mi jakąś modlitwę. (…) Nie zapomniałem jej. Była to ważna lekcja duchowa, trwalsza i silniejsza niż wszystkie, jakie mogłem wyciągnąć w następstwie lektur czy nauczania, które odebrałem”
W dniu 28 lutego na Mszy o godzinie 11:30 kolejnych sześciu kandydatów dołączyło do grona ministrantów, tym samym wstąpili go grupy, w której formowało się wielu dzisiejszych świętych i błogosławionych. Nowym ministrantom gratulujemy, życzymy wytrwałości i polecamy opiece św. Marcina i św. Stanisława Kostki, patrona ministrantów. Szczególne podziękowania kierujemy również do rodziców i opiekunów, dziękując za pomoc i wsparcie.
Wiersze na Wielki Post
***
Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz.
Spada popiół na głów las,
aby uświadomić nas.
Że w obliczu Boga, och!
Człowiek marny, jak ten proch.
Prawda i nikt jej nie zmieni.
Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi.
Cokolwiek człowiek rękami skleci,
z czasem też się w proch rozleci.
I na ziemi jego ślad,
wiejąc, też rozwieje wiatr,
A popiół ma przypominać
o grzechach człowieka winach.
O przemijaniu i ułomności,
która w człowieka życiu gości.
To znak żałoby i pokuty,
że człowiek grzeszny i zepsuty.
Więc pochyl głowę w pokorze.
I odtąd żyj uczciwie, dobrze.
Wyrzeknij się wszelkiego zła.
Niech Twoje życie w świętości trwa.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Wielki post
To czas poddania się pokucie
i wystrzeganie się wszystkich uciech.
To żal za grzechy popełnione.
Krzywdy bliźniemu wyrządzone.
To czas jałmużny i nawrócenia
i duszy z grzechów oczyszczenia.
Głowy popiołem posypanie
i plam z sumienia wyrugowanie.
Drogi krzyżowej przeżywania.
Przygotowania do Zmartwychwstania.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wiersze
Matko Boska Gromniczna
Bądź nam pozdrowiona Niebieska Dziewico!
Matko Boża która świecisz nam gromnicą.
Gromnica to świeca, co ma bożą moc,
co rozświetla mroki i rozjaśnia noc.
Która płonie mocą, jak nocą, tak dniem.
Chroni nas od nieszczęść i broni przed złem.
Która chroni nas przed gromami burz.
I prowadzi nas do niebiańskich wzgórz.
Ona i przy śmierci płonie blaskiem jasno,
zanim ziemskie światła wszystkie dla nas zgasną.
Mateczko Gromniczna, Najjaśniejsza Pani,
miej nas w swej opiece i módl sie za nami!
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Prośba do Matki Bożej Gromnicznej
O, Matko Boża Gromniczna
dałaś nam gromnicę,
by od złego nas broniła
poprzez całe życie.
By broniła od piorunów
burz oraz od gromów,
od wszelkich zniszczeń, pożarów
nas, zacisza domów.
I aby wciąż rozświetlała
mroki naszej duszy,
tak przez całe ziemskie życie,
gdy do nieba ruszy.
A gdy już całkiem pomrzemy,
kiedyś odejść trzeba,
by nam oświetlała drogę
do samego nieba.
Módl się za nami Mateczko,
Pani można, jasna,
spraw by gromnica za życia
nigdy nam nie zgasła.
Halina Gąsiorek-Gacek
***
Pogrzeb ks. Juliusza Olejaka
We czwartek, 28.01.2021pożegnalismy zmarłego ks. Juliusza Olejaka. Mszy św. przewodniczył Ks. dziekan Stanisław Morawa z Wilamowic a przy ołtarzu stanęli m.in. brat zmarłego ks. Stanisław Olejak, księża diecezji bielsko-żywieckiej i opolskiej, a wśród nich
ks. Jerzy Chybicki, który wygłosił słowo Boże. Nie zabrakło wiernych parafii Pisarzowic oraz wspólnot w których duszpasterzowali: ks. Juliusz – Nowego Browieńca, Domaszkowic oraz ks. Stanisław – Młoszowej. Zmarły kapłan spoczął w rodzinnym grobowcu.
Urszula Rogólska G.N.
Foto: U. Rogólska, Cecylia Puzoń
Pożegnanie ks. Juliusza Olejaka
Żegnając dziś księdza Juliusza Olejaka przypominamy dzieje jego długoletniej posługi kapłańskiej, obok której wspomnieć należy również drugie życiowe powołanie naszego rodaka, jakim było zgłębianie historii wspólnot parafialnych, w których dane mu było przebywać.
Z oczywistych względów, jego praca naukowa od początku koncentrowała się na dziejach swojej rodzimej parafii, na historii Pisarzowic i obyczajowości tutejszych mieszkańców. Efekty jego badań od dwóch lat stały się bliskie społeczności pisarzowian, za sprawą książki pt. „Dzieje parafii Pisarzowice od zarania do 1945 roku”, która w listopadzie 2019 roku trafiła do większości pisarzowickich domów. Publikacja ta bazuje na tekście pracy magisterskiej księdza Juliusza, która powstała prawie pół wieku temu, czekając przez te wszystkie lata na swoje opracowanie i wydanie w formie książkowej. Z uwagi na czas powstania, opracowanie to stało się znamiennym świadectwem religijności, obyczajowości i kultury duchowej mieszkańców Pisarzowic, u progu zmian soborowych na przełomie 60. I 70 lat XX wieku. Rozdziały tej książki w przystępny sposób przybliżają historię miejscowości od zarania po koniec II wojny św., opisując postacie kolejnych właścicieli wsi, fundatorów i kolatorów tutejszego kościoła, sylwetki kapłanów posługujących tutaj na przestrzeni kilku wieków, jak i osoby nauczycieli pisarzowickiej szkoły. Szczególnie bezcenne stały się zamieszczone opisy i zdjęcia starej, drewnianej świątyni wraz z jej wyposażeniem, uchwycone na kilka lat przed jej całkowitym zniszczeniem w pożarze w sierpniu 1965 roku. Do tego tragicznego wydarzenia nawiązuje epilog, w formie współczesnej relacji prasowej, dokumentującej akcję ratowania kościoła.
Oprócz unikatowych zdjęć zabytkowej budowli, tekst wzbogacony został o mapy i zdjęcia miejscowości, w tym lotnicze ujęcia rejonu Pisarzowic wykonane w 1942 roku. Ilustracje towarzyszą również rozdziałom ukazującym dawnych właścicieli wsi, kapłanów, jak też zarysowi historii szkolnictwa, gdzie wykorzystano fotografie klas tutejszej szkoły, z międzywojennych roczników, pochodzące ze zbiorów mieszkańców.
Mimo iż książka zachowuje charakter pracy naukowej, będąc opatrzona licznymi odniesieniami bibliograficznymi, jednak prosty i przystępny styl tekstu księdza Juliusza Olejaka sprawia, iż może być intersującą lekturą dla wszystkich zainteresowanych dziejami swojej małej ojczyzny.
Za ten bezcenny wkład, dokumentujący kulturową spuściznę naszych przodków, obecni mieszkańcy Pisarzowice wyrażają szczególną wdzięczność, pozostając w przekonaniu, iż będzie on również doceniony przez następne pokolenia.
Kolędnicy Misyjni
6 stycznia, w Uroczystość Objawienia Pańskiego, misjonarzy wspierają Kolędnicy Misyjni. W naszym kościele odbyła się kolęda i Adoracja Żłóbka w wykonaniu Diakonii Muzycznej – Solo Dios Basta. Dziękujemy dzieciom i muzykom za piękne kolędy i zbiórkę nas misje. Koncert był transmitowany przekazem internetowym.
